De Promenade des Anglais en zijn blauwe stoelen

Waarom de Promenade des Anglais?
Kent u de geschiedenis van deze niet te missen laan aan de Côte d'Azur?
Van de "Britse" creatie tot de emblematische blauwe stoelen, ontdek Nice en zijn ongewone anekdotes.

Uitzicht op de kasteelheuvel van de stad Nice

De geschiedenis van de Promenade des Anglais!

In de 18e eeuw vestigden veel Engelse aristocraten zich in Nice, in luxueuze huizen langs de Baai der Engelen. Deze rijke Engelsen wilden in de wintermaanden genieten van het klimaat aan de Côte d'Azur.
Het enige probleem was dat men nergens langs de zee kon wandelen.

Volgens de legende voelden deze Engelsen sympathie voor de inwoners van Nice, die leden onder een strenge winter en zeer slechte oogsten.
Daarom besloten ze in 1820 de aanleg van de promenade te financieren en de werklozen en bedelaars van Nice in te huren om het werk uit te voeren.

De promenade werd voltooid in 1824. De Engelsen noemden het de "Strada del littorale", maar de inwoners van Nice gaven het al snel de bijnaam "El camin dei Inglés".
"El camin dei Inglés" bleef behouden toen Nice in 1860 door Frankrijk werd geannexeerd. Daar komt de naam "Promenade des Anglais" vandaan!

Tegenwoordig strekt de Promenade des Anglais zich uit over 7 km, zodat u met uw gezin kunt genieten van een indrukwekkend uitzicht over de hele Baai der Engelen.

Waarom zijn de stoelen op het bal blauw?

De beroemde blauwe stoelen!

Kent u de geschiedenis van de emblematische blauwe stoelen van het bal' in Nice ?

In 1948 besloot Jacques Ballanger, eigenaar van het straatmeubilair op zee, de rieten stoelen op de promenade te vervangen door stevigere exemplaren.
Hij deed een beroep op een plaatselijke ambachtsman, Charles Tordo, om 800 stoelen te maken.
Oorspronkelijk waren de stoelen wit.
Pas in 1850 werd de kleur blauw populair: het staat voor de lucht en de Middellandse Zee.
Het was ook een manier om ze te onderscheiden van de witte banken in de tuinen van Nice.

De kleine anekdote

In die tijd moest je betalen om te gaan zitten. Ja, je moest een kaartje kopen bij de "Chaisière" of een boete riskeren.

Om andere ongewone anekdotes te ontdekken, bekijk het programma Les curiosités du Sud op ons Youtube kanaal