Rendez-vous Café met fotograaf Benoît Thiault!

Rendez-vous Café met fotograaf Benoît Thiault!

 24 juli 2018
 Ongeveer 7 minuten.

RDV Café met fotograaf Benoît Thiault

Hallo Benoît,

Bedankt dat je de uitnodiging hebt geaccepteerd. Ik kwam je foto's van de Côte d'Azur tegen op je Instagram-account en ik vond de foto's en de sfeer geweldig... dus ik wilde meer weten over je werk. Hoe ben je in de fotografie terechtgekomen en waarom heb je de Côte d'Azur als thema gekozen?

De Côte d'Azur is een uitdaging voor me en daarom hou ik ervan. Ik ben landschapsfotograaf in een omgeving die bijna volledig onaangetast is door menselijke ontwikkeling. Dit aspect van de dingen speelt een belangrijke rol in mijn composities. Ik vermijd urbanisme en vertrouw daarom op een lokaal netwerk van vrienden en kennissen om plaatsen te vinden om te fotograferen. Uiteindelijk maken de fotografie en de technische aspecten ervan slechts 10% uit van de uiteindelijke realisatie van een beeld. Als ik aan de Côte d'Azur ben, moet ik mijn oog als nergens anders oefenen om te fotograferen zoals ik wil. Het is een oefening die veel voorbereidingstijd vergt, maar veel creativiteit oplevert. Als ik bijvoorbeeld een waterval wil fotograferen, zal ik de hoeveelheid regen moeten bestuderen om te weten of de waterval al dan niet gezwollen zal zijn. Om de spot te kiezen, zal ik ook rekening houden met het weer op de dag zelf en de dagen ervoor om mijn colorimetrie te ontwerpen.

Wat vind je om in deze streek te fotograferen dat je nergens anders vindt?

Boven de 500 meter kun je onthutsende variaties krijgen. Mijn favoriete deel van de Côte d'Azur, en het deel waar ik het meest werk, is de Provence, vanwege het ongewone licht en de veranderingen in het landschap die op korte afstand plaatsvinden. Het is dus een onuitputtelijk onderwerp om te fotograferen. Ik fotografeer ook graag de vegetatie, maar het soort dat je niet elke dag ziet: lavendel is bijvoorbeeld een onderwerp dat me niet echt interesseert, omdat het al te vaak is gezien.

Wat zijn de onderwerpen van je foto's waar je het meest mee te maken hebt?

Het zijn landschappen die me het meest inspireren, maar ik heb twee petten op: landschapsarchitect en verslaggever voor de gemeente waar ik werk. De rollen zijn heel verschillend en ik vind het ook erg leuk om menselijke emoties, de houding en houding van mensen te fotograferen. Ik maak ze ter plekke: ik houd niet van geposeerde foto's. Ik houd van spontane houdingen. Ik hou van spontane houdingen.

Als u uw 4 favoriete foto's uit de streek moest kiezen, welke zouden dat dan zijn?

Ik begin met "Entre ombres et lumière " en daarna "Serendipity". Beide samen. Dan kies ik 'A Midsummer Night's Dream ' voor mijn tijd in Antibes en tot slot 'The Rock of the Hanged ', een van mijn laatste foto's.

Kunt u ons voor elk van hen vertellen waarom u van hen houdt?

Aanbidden is niet het woord: het is eerder dat ze telkens andere emoties vertegenwoordigen.

Voor de opname op het douanepad in Antibes, is het een lange belichting van anderhalve seconde. De plek is steil en moeilijk toegankelijk, maar het licht is zo bijzonder. Ik vond het ruwe bestand echt goed. Er heerst een fantastische sfeer en die indruk inspireerde mij om er deze bijzondere look aan te geven. Het is ook een van de eerste foto's waarin het water zo'n precieze rol speelt. Ik heb toen geprobeerd te vertalen wat de plek mij inspireerde, een magische plek, dicht bij een droomachtige sfeer die doet denken aan Tolkien, een literatuur waar ik van houd en waarvan ik de sfeer wilde hertalen.

In Saint-Laurent is de foto genomen op de Esplanade des Goélands. Midden in de winter, na een drukke dag, wilde ik tot rust komen. De foto is een perfect tegenwicht voor deze dagen die zich eindeloos herhalen en waarin we voortdurend de grenzen van ons wezen opzoeken. Ik wilde een antwoord geven op de stress van het dagelijks leven, een manier om even op adem te komen na een gekke dag. Deze zonsondergang is een goed voorbeeld van de vluchtigheid van lange belichting. Lichtomstandigheden kunnen een opname binnen een paar seconden radicaal veranderen. Het is een opwindend, bijna opwindend gevoel. Je anticipeert op het passeren van een wolk, je opent meer of minder om scherpte te krijgen, kortom, je wordt er euforisch van. Ik wil graag dat mensen de tijd nemen, stoppen met scrollen, stoppen met kijken naar een foto en zich afvragen welke emoties het bij hen oproept. Uiteindelijk wil ik regelmatig fotosessies aanbieden om kijkers aan te moedigen een beetje van hun stuk te brengen door hun eigen gevoelens. Dit kan verborgen emoties blootleggen; het kan ook een bron van irritatie zijn. In ieder geval wil ik mensen niet onverschillig laten.

Een Midzomernachtsdroom brengt levendige herinneringen naar boven. Ik was net begonnen met nachtfotografie. In die tijd reisde ik regelmatig naar Antibes om andere redenen. Dit architecturale complex was stil. Het was al erg laat en alle winkels waren gesloten. Door de tijd en het geduld te nemen om het goed in te lijsten, kon ik deze foto maken. Het is niet de beste, maar het is een van de meest leerzame. Die nacht voelde ik dat ik ervaring opdeed.

De Rocher des pendus in Mandelieu is omgeven door legenden. Er wordt van alles verteld en we komen in de geschiedenis van de stad. In deze opname wilde ik het beeld van het verhaal combineren met de sfeer van de plek. Het is nog steeds een zeegezicht en daarom een uitdaging. De zee is voor mij altijd een probleem geweest om haar correct te behandelen in mijn composities. Hier werd de compositie rond de rotsen gemaakt, en ondanks de gevorderde duisternis, en de onmogelijkheid om de belichtingstijden aan elkaar te koppelen, vind ik het geheel uiteindelijk toch homogeen. Ik wil niet iets moois maken om iets moois te maken... dat interesseert me niet.

Om meer in het algemeen over de Côte d'Azur te spreken, als u ons zou geven :

- Wat is de naam van uw favoriete gerecht uit de streek?

Eh, ik zou zeggen socca. Het is persoonlijk: mijn lief heeft me ermee laten kennismaken. En kikkererwtenzetmeel helpt me mijn energie te beheren als we 3 of 4 uur lopen om de foto te vinden.

- De plek die je iedereen zou aanraden te bezoeken?

Degene voor wie elke stap een ontdekking is.

- Het landschap hier krijg je nooit moe van:

De Cap d'Antibes... mijn partner komt uit Antibes en het is een droom generator voor mij. Het is esthetisch niet de beste plek, maar het is wel de plek die me de kwintessens geeft van de ontmoeting die mijn leven veranderde. Het is de meest persoonlijke foto verbonden met mijn meest gekoesterde herinnering...

En tot slot, een woordje voor de Côte d'Azur:

Fotogeniek! Niet in de gebruikelijke betekenis van 'esthetisch'. Voor mij is het de balans tussen de kadrering, de omgeving waarin de foto is genomen en het onderwerp dat we behandelen. Het is de manier waarop je de emotie, het gevoel overbrengt. Aan de Côte d'Azur kun je 1.000 onderwerpen fotograferen in 1.000 frames. Het licht is nooit hetzelfde en de onderwerpen variëren voortdurend. De Côte d'Azur is zo gevarieerd dat je er heel creatief kunt zijn!

Is er nog iets dat je zou willen toevoegen voor onze lezers?

Ga jullie huizen uit!

 

Dank u voor dit interview.

Opmerkingen

Een commentaar toevoegen



Terug naar de blog